21.júní

Lífið gengur sinn vanagang og Kínakallarnir hafa greinilega fengið eitthvað gott um helgina því það lá sérlega vel á þeim í dag, þeir reyttu úr sér brandarana og hlógu manna mest sjálfir, mest af þessu voru neðanbeltis brandarar sýndist mér og svo hafa þeir mjög gaman af því að gera grín að því hvað næsti maður sé nú vitlaus, eða þannig skiljum við þetta allavega.  Svo voru þeir nokkrir með bendingar um að við ættum nú að drífa okkur í bæinn og lyfta okkur upp fatalausir, það var nú ekki hægt að misskilja því að þeir bentu á mig, sögðu síðan „Ganghou“ og bjuggu til hring með vísifingri og þumalfingri vinstri handar og læddu vísifingri hægri handar inní þennan hring.... þeir hlógu og hristu hausinn þegar ég gólaði: Búhá, búsjé og kemur ekki til greina.  Við höfum hérna einn Long sem er lítill stubbur, einn Wang, Dengsa og Deng,  Ló, Zhen, Kaka, einn Ladda (líkist Ladda í Kínverjagerfinu) og svo nokkra aðra sem ég man ekki nöfnin á, allt í allt yfir 20 kallar.

Við Gummi skelltum okkur á núðlustaðinn okkar í kvöld (gerum það gjarnan þegar við erum seinir fyrir úr bátnum), í kaupfélagið, keyptum nauðsynjar og jógúrtdrykki (nauðsynjar eru víst bjór).  Kassi af bjór, 4 jógúrtdrykkir, einn tepakki og tveir sleikjóar kostuðu 1730 íslenskar og síðan kostuðu tveir stærðar-núðluskammtar með eggjum og kjöti, 10 hálfmánar með kjötfyllingu ekki nema 13 RMB sem er ca 200 krónur og við urðum báðir pakksaddir, Gummi náði ekki einu sinni að klára sinn skammt.

20.júní

Í dag er sunnudagur, veðrið klukkan 6; Ganghou, gráð, skyggni 2 kílómetra, loftþrýstingur 1145 millibör, hækkandi, úrkoma í grennd, hiti 32 stig.

Innkaupaleiðangur til Shenzhen fyrir Farminn, fór með Jóa og Siggu þangað í bíl.  Eftir að við komum þangað fórum við Sigga og Eysteinn á röltið á torg eitt þar í bæ, fékk mér í fyrsta skipti Starbucks kaffi.  Kíktum svo á markaðinn, keypti þar nokkur gleraugu og síðan eina magatösku og mokkasíur.  Svo fórum við Jói í B&Q að kaupa málningavörur og sitthvað annað.  Komst svo á BSK (BSÍ þeirra Kínverja) rétt fyrir 5 og náði rútunni til Pinghai, þangað sem ég var síðan sóttur af starfsmanni á farminum.  Svo tók ég það róleg það sem eftir lifði kvölds, horfði á Harry Potter í tölvunni og dottaði þess á milli, talaði síðan heillengi við Steinu á Skype og sofnaði svo uppúr 1 um nóttina.

19.júní

Kvennadagurinn er runninn upp, bjartur og fagur og voru mikil hátíðarhöld hér í Kína vegna þess.....eða ekki, það finnst víst engum Kínverja það merkilegt þó að íslenskar konur hafi fengið nóg af því að vera „bara“ konur 1975, mætti ég þá heldur biðja um þá gömlu góðu daga þegar bara karlar voru í buxum en konur í fínum pilsum og ólu upp börn og héldu hús fyrir karla sína og gesti.... ó sú var nú tíðin, nóttin var sú ágæt ein og allt það.

Í dag er laugardagur og þá er nú til siðs að gera vel við sig í mat og drykk og það gerðum við svikalaust, ég grillaði stærðar nautavöðva og þeir urðu allir medium rare eða þar um bil og sérlega bragðgóðir þó að gárungarnir segi að húsbóndinn á þessu heimili þurfi ekkert krydd því að pylsurnar séu allar kryddaðar hjá kaupmanninum á horninu.

Við sátum semsé öll og spjölluðum saman yfir matnum og eftir hann, „Við“ vorum: Ég, Gummi, Jói, Sigga, Pasqual og Mamadu og svo Eysteinn litli, sonur Jóa og Siggu.  Gaman að heyra Mamadu, sem er frá Senegal, lýsa áhyggjum móður sinnar á því að hann væri ekki enn búinn að ná sér í konu og gifta sig, hún hringir reglulega í hann og ber þetta í tal, er víst logandi hrædd um að hann nái sér í kínverska.  Trúin þeirra segir að hafi þeir efni á því að gifta sig um tvígugt beri þeim að gera það en hann er 33 eða svo og enn ógiftur.  Sagðist nú reyndar vera að velta því fyrir sér að skreppa heim í haust, skoða markaðinn og gifta sig.  Hjá þeim tekur þetta ferli, að finna konu, verða „ástfanginn“ og gifta sig ekki nema viku..... en það er nú ekki víst að orðið ástfanginn sé til í Senegal því að hann orðaði það þannig að nægjanlegt væri að finna það út með spjalli í 2-3 daga hvort ykkur líkaði við hvort annað og ef svo væri þá stæði ekkert í vegi fyrir því að giftast......sinn er siður í landi hverju.

Dagar í júní, allt að 18.

Ég fer að halda að hiti sé landlægur hér í Kína, allavega á þeim slóðum sem ég er á núna.  Sama hvort það er sól eða rigning aldrei skal hitinn láta undan, það er svo sem í fínu lagi ef maður svitnaði ekki þessi ósköp undan þessu öllu.  Dagarnir eru svosem hver öðrum líkur eins og áður hefur verið greint frá og kvöldin eru stundum duldið löng eftir að erli dagsins og flökti lýkur en þá er bara að gíra sig inná það að vera ekki að velta sér uppúr því.  Það er semsé barasta fínt að vera hérna og maturinn í góðu lagi þó sumum finnist hann nú ekki beysinn.

Emar hefur nú eitthvað skotist inní tilveru mína annað veifið og ég reynt að sinna því eins og kostur er og þörf er á, ekkert umfram það þó.

Eitt hef ég nú nánast látið ógert og það er að senda persónuleg skeyti til vina og vandamanna og ég vona að mér fyrirgefist það þar sem ég er í raun í góðu sambandi við þá í gegnum bloggið eða þeir við mig öllu heldur!?  Ég vona að þið hafið öll gaman af því að frétta af mér héðan og takið skrifum mínum sem staðgengli hringinga og/eða emaila í tíma og ótíma.  Það er allavega nokkuð ljóst að ég fer ekki að hringja heim á meðan það kostar tæpar 500 krónur á mínútu!!!

Steindór er kominn í slipp, ekki þó til að láta gera við sig heldur frekar til að leggja sín lóð á vogarskálarnar svo að tæknihlutinn í dallinum komist á rekspöl og það er ekki laust við það að sjá megi breytingu eftir að hann birtist.

Höfuð, herðar, hné og tær er texti úr gömlum, en sívinsælum, slagara ofan af Fróni og mér dettur hann annað veifið í hug og þá ekki vegna þess að kínverska tónlistin sé svona leiðinleg (sem hún reyndar er) heldur vegna þess að við erum í sífellu að reka höfuðin inní nuddstofur þar sem boðið er uppá að nudda herðar, hné og tær; þar með kemur „höfuð, herðar, hné og tær“.  Það er víst inni í samningnum hjá Gumma rafvirkja að hann fái fótanudd tvisvar í viku (jafnoft og tvítugi töffarinn fór í ljós forðum ef ég man rétt, kannski fór hann þrisvar, þ.e. töffarinn).  Það var alveg óborganlegt þegar Gummi (68) lenti í liðkunarnuddi ef svo mætti kalla, því að hann var lagður saman, daman tók um ökklana á honum þar sem hann sat í Lazyboy stólnum, dreif lappirnar uppað enni og gamli leit út eins og lokaður vasahnífur og stundi og rumdi eins og Jakuxi í snjóstormi því hann hafði örugglega aldrei komist í hann krappari varðandi liðleikapróf en einmitt þarna....en hann lifði þetta nú af og fékk sér brjóstbirtu til öryggis á eftir.

Garðar er farinn til Evrópu í útskriftar- og söngferðalag og á meðan stýri ég hinum símalandi Kínverjum til góðra verka, eða til verka allavega og hef þá í huga að betra sé illt að gera en ekkert.  Þetta gengur þó merkilega vel og öngvir hafa árekstrar alvarlegir orðið enn sem komið, hvað sem verða vill síðar.

Í kvöld (sem væri þá 18.júní) fórum við strákarnir á veitingastað niður á strönd og átum þar einhverskonar rækjur, skelfisk og fisk, drukkum nokkrar fingurbjargir af bjór og spjölluðum saman og höfðum gaman af.  Það er jú föstudagskvöld og um að gera að gera sér glaðan dag og sleppa mötuneytismatnum um stund enda hefur Steini ekkert sérstakt dálæti af þeim kræsingum.

Ótilgreindir dagar, enda 12.júní

Það skiptast á skin og skúrir hér í Kínalandi og skúrirnar eru nú meira í ætt við hellirigningu en súld og það er jafnvel heitara hér en í Ásbyrgi á góðum degi.....alla daga.  Þetta er svo sem ágæt blanda og svo sem ekkert undan neinu að kvarta hvað veðrið varðar, m.a.s. norðanáttin er hlý hérna.  Nóg af veðri í bili.

Það er reyndar verst hvað það verður hroðalega sleipt á leirveginum niður að slippnum þegar það rignir og eftir rigninar, þá er nú betra að fara sérlega varlega svo ekki fari nú illa.

Það er sérlega gaman að vera innan um alla þessa Kínverja hér í slippnum, þeir tala bara við mann á kínversku og við spjöllum á móti á íslensku en þó eru nokkur orð farin að síast inn (þ.e. kínversk, þau íslensku voru til staðar) svo að maður getur skilið eitt og eitt orð og þeir skilið mann á móti.  Annars er hér túlkur í fullu starfi svo ekkert misskiljist nú.  Hér gengur allt vel og báturinn tekur á sig nýja mynd á hverjum degi, þó að ekki sé nú um neinar stökkbreytingar að ræða í myndbreytingum.

Það er dulítið sérstakt að fylgjast með matarafhendingum við grunnskólann hérna í Ganghou, mötuneytið er öðru megin við aðalveginn og skólinn hinum megin.  Þegar við ökum framhjá á morgnana eru starfsstúlkur búnar að koma fyrir matarkyns við rimlahlið eitt mikið við skólann, þar hópast svo krakkarnir saman og fá skammtinn sinn, þetta minnir eiginlega á fangelsi, ögn sérstakt eins og áður segir en þó svo eðlilegt einhvern veginn.

Kvöldin eru róleg hérna, við sitjum stundum saman og spjöllum og sötrum öl úr baukum, nú eða einhverja aðra drykki, við Garðar höfum líka verið að teikna upp ákveðna hluti í bátnum til að geta skýrt betur út fyrir öðrum hvað þeir eigi nú að gera.  Í gærkvöldi (laugardagskvöld) fórum við Gummi Ralli á pöbbinn sem er hér á farminum, falinn innan um eldiskerin, hann er í leiðinni Kaupfélag með smávarningi til sölu.  Þar drukkum við úr ölflöskum, rifjuðum upp sögur af fyrrum samferðamönnum úr héraði og ég lék pool eða billiard á frekar ósléttu borði, en það skipti einhvern veginn engu máli, það var aukaatriði í raun.

Sunnudaginn 12.júní rigndi þegar við lögðum í‘ann en stytti svo upp og var fínasta veður í allan dag.  Það er gott við matinn hérna að maður er aldrei pakksaddur, heldur bara mettur og það er mín von að það komi til með að hafa áhrif á holdafar mitt þegar fram í sækir, ekki frá því að eitthvað smálegt sé farið að láta undan á þeim bænum en nánar um það síðar.

Ekki má nú gleyma að geta þess að Erla Gerður útskrifaðist í dag, laugardag, sem grafískur hönnuður og ég sendi henni að sjálfsögðu kveðjur á minn hátt.  Til hamingju Erla Gerður.

Á leiðinni heim í kvöld skelltum við Garðar okkur á Dumplings staðinn okkar, selur Kínamat, snæddum þar og sátum svo og spjölluðum í rólegheitunum sem var hið besta mál.  Síðan rak ég hausinn inná rakarstofu og þar var ég rakaður í bak og fyrir, bæði hár og skegg sem var eiginlega orðið full villt.  Garðar kom svo á eftir og lét þvo á sér hárið, nudda hársvörðinn og klippa sig, höfuðnuddið sagði hann hafa verið einstaklega notalegt og gott.  Ég klikkaði á þessu en læt örugglega nudda höfuð mitt síðar.  Herlegheitin voru nú ekki dýr, allt þetta ofantalið kostaði 550 krónur íslenskar!!

8.júní

Fyrsti snöfldagurinn í Kína, það var ýmsu að kynnast og margt að fást við en ég fer nú ekki að orðlengja það frekar enda getur slíkt orðið leiðigjarnt.  Hér í slippnum er allt morandi í kínverjum sem tala við okkur á kínversku og við svörum á íslensku, þeir skilja það alveg jafnvel og ensku og allt gengur þetta nú einhvern veginn.  Ég fer á vespu á milli heimavistarinnar og slippsins og það er apparat sem ég hef nú ekki komist í snertingu við áður, þetta er nú bara gaman en ég lenti í smá óhappi á leið úr hádegismat og er ansi aumur í vinstri ökklanum en það lagast nú.  Ég stoppaði nefnilega til að hirða upp stefnuljós sem hafði fallið af hjólinu hjá Garðari föðurbróður en fipaðist duldið því að afturbremsan er full slöpp svo að ég setti niður fótinn og það var skrambi sárt og svo endaði ég hálfur útí skógi en var á hjólunum, stefnuljósinu náði ég þó.

Maturinn hérna hefur verið sagður frekar dapur en mér finnst hann barasta ágætur, borða ekki mjög mikið en það á nú vonandi eftir að koma sér vel þegar horft er til vaxtarlags míns sem samanstendur af stinnum vöðvum og stórum maga auk ofurlítils síðuspiks sem á tyllidögum er kallað Ástarhöldur.

Kvöldið fór í allskonar Emar stúss með dyggri aðstoð minna sérlegu aðstoðarmanna og þar stóð hún Steina mín í stafni og stýrði dýrum knerri, hjó þar mann og ..... nei annars, hún hjó ekki neitt.

7.júní

Fórum til Mong Kok, ég og Garðar, báðir með þungar byrðar á baki sem þyngdust eftir því sem leið á innkaupaleiðangurinn, fengum far þangað með Rebekku og Juddy.  Lestarferð til Lo Wu eftir hádegi og þaðan með rútuskrifli sem var nú ekki uppá sitt besta, hefur kannski verið það 2005.  Ég dottaði nú samt á holóttum, malbikuðum, veginum og hrökk upp með andfælum þegar bílstjóragarmurinn þeytti flautuna, það var eins og hún snéri öfugt og flautaði inní bílinn!!!!!  Hann hefur kannski verið að nota hana til að halda sér vakandi, því hann geyspaði eins og hann fengi bónus fyrir hvern geyspa undir stýri.

Vorum settir út í Ping Hai og tókum skellinöðrutaxa þaðan uppá farminn.  Fór í smá æfinga-akstur á Vespunni svo að ganga mætti úr skugga um að ég réði við slíkt tryllitæki og útkoman úr því varð að ég væri fær um að höndla gripinn.  Því fórum við í lengri túr niður í Ping Hai að kaupa mjöð til hressingar andans.  Annars fengum við heljar hressingu andans þegar við fórum í fótanudd, sögumaður, Garðar og Gummi ralli.  Aldrei hefur sést þvílíkur fjöldi manna frá Kópaskeri á nuddstofu í Ping Hai og má því segja að við skytturnar þrjár hefðum sett héraðsmet.  Stelpurnar sem nudduðu okkur voru helst á því að nuddið yrði þeim mun betra eftir því sem þær skríktu meira og töluðu við okkur á kínversku.  Ekki voru þær nú gamlar, svona kannski 17-18 ára og nuddið ekki það fagmannlegasta en óumdeilanlega það skemmtilegasta til þessa.  Þær voru alveg bit á tvennu, fótastærðinni og hárunum á leggjunum, alveg uppað hnjám, horfðu sérstaklega á hnén, það vaxa bara ekki hár á fótum kínverskra karla þannig að við vorum eins og furðuskepnur frá öðrum heimi þarna inni.

Heim renndum við slysalaust og gengum til náða karlarnir, svona hver á eftir öðrum.

Annar, þriðji, fjórði, fimmti & sjötti júní

Þá tekur brauðstritið við aftur úr því að Steina er farin af landi brott.  Bátastúss með Bjarka í dag, á morgun, hinn, hinn og hinn.  Svo fer ég til Kína, læt vera að skrifa mikið um þessa síðustu daga mína í Hong Kong, því þeir voru nú hver öðrum líkir en þó fínir og góðir innan um gott fólk.  Sunnudagurinn endaði með grilli með fjölskyldunni um borð og það var ljúft, þar voru reyndar einnig stödd hjón sem eru af erlendu bergi brotin, séð frá Íslandi og Hong Kong.

1.júní

Síðasti dagur Steinu hér í Hong Kong, þá tekur við kvíði fyrir að láta hana af hendi og senda hana uppá Frón, en það er víst engin undankomuleið.  Við nýttum daginn vel og gerðum ýmislegt skemmtilegt, lágum reyndar í sólbaðsleti uppi á dekki lengi dags og spjölluðum heilmikið til að segja nú örugglega allt sem þurfti að segja áður en til aðskilnaðar kæmi.

Pökkun og samræming pinkla tók drjúgan tíma enda var sitthvað keypt sem þurfti að koma fyrir í töskum og pokum, einhverju komum við á þá feðga Starra og Steindór sem fara heim á morgun.

Það var tregafull stund þegar við svo kvöddumst á flugvellinum, það er eins og við fáum aldrei nóg hvort af öðru, sem er góð tilfinning en gerir þá fjarlægðina ennþá erfiðari.  En, það er bara að setja sig í rétta gírinn til að gera þetta bærilegra.  Að vera fjarri Steinu er bara hluti af jöfnunni, uppi á klakanum á ég líka dætur, fósturdætur, tengdasyni og vini sem ég sakna líka en spurning hvort það sé einhver af þessum hópi sem saknar mín, ég vona það nú eiginlega, jú það hlýtur að vera.  Ég hlakka til að hitta þau öll þegar ég kem heim en sá dagur er ekki ákveðinn ennþá, fer eftir ýmsu.

Kvaddi frúna tilvonandi semsé rétt fyrir 11 að kvöldi og ók síðan heim í myrkrinu með tómleikatilfinningu í hjarta, það hlýtur að þýða að það séu tilfinningar í spilinu.

31.maí

Að sjálfsögðu vöknuðum við snemma en vöknuðum þó ekki í fæturnar en við fórum á fætur.  Líklega höfum við gert eitthvað afar gott og skemmtilegt í dag, teygt úr okkur, teygt okkur í bjór og teygað í okkur bjór, nú eða vatn!  Fórum með Huldu á rúntinn í Central og náðum í gleraugun hennar Steinu og hún er svona líka glerfín (plastfín því gleraugun eru úr plasti) að það er bara engu lagi líkt, allt annað að sjá hana og hún sér allt annað en hún sá áður.  Var mest hræddur um að hún sæji núna hversu ólaglegur ég væri en þau voru nú sem betur fer ekki svo góð gleraugun nýju.

Borðuðum úti með Bjarka og Strúllu í kvöld á Sushi stað og það var mjög fín kvöldstund og matur góður á borðum.