27.-28.apríl

27.-28.apríl

Nú er lag að hafa tvo daga saman í bloggi.

Lyons Nature Education Park heitir hann víst garðurinn sem ég rölti um í gær og svo núna aftur í morgunsárið í sama fína félagsskapnum og þá.  Hulda Þórey frænka mín virðist meta hæfileika mína umfram það sem þeir í raun eru, þ.e. þegar að því kemur að þekkja staðhætti ÁÐUR en ég kem á staðinn, Steina treystir mér ekki einu sinni til að rata í Grafarvoginum. Mér var semsé bent á það í gær að fara inní garðinn „til móts við þau“ og ég vissi ekkert í hvaða átt „til móts“ var en það bjargaðist nú, þau fundu mig, svipað gerðist í morgun en þá var stefnumótsstaðurinn Hundaleikvöllurinn og ég í minni fáfræði vissi ekkert hvar hann var þannig að ég sagði henni hvar ég var, sú vitneskja var reyndar ekkert stórafrek því ég kann að lesa á skilti og skil þessu ensku bærilega vel.

Við röltum upp og niður tröppur og eftir stígum í allflestar áttir og fórum í gegnum, eða framhjá húsaþyrpingu sem eitt sinn var notuð fyrir holdsveika.  Þaðan lá leiðin uppfrá sjónum heim í morgunmatinn og þaðan niður á bryggju og þaðan......jú rétt til getið, í bátinn fína.  Fannst nú reyndar ekki liggja of mikið eftir mig þennan daginn en það er víst ekki alltaf hægt að toppa sjálfan sig (nema þá í skringilegum uppátækjum, þar tekst mér oft að toppa vitleysuna í sjálfum mér).  Er nú ekkert að þreyta þig á lýsingum á sérhverju verkefni því það hafa nú kannski bara pabbi, Garðar, kannski Doddi og Bjarki einhvern áhuga á slíku, kannski geri ég það síðar þegar illa liggur á mér, eða ekki.

Ég kom nú ekki heim fyrr en uppúr 8 í kvöld, borðaði, framdi einhver tölvuverk, fór í langþráð steypibað og svo spiluðum við Spurt að leikslokum þangað til stelpurnar (það var skipt strákar á móti stelpum) fóru að geyspa ógurlega og gera sér upp þreytu til að tap þeirra gegn okkur gáfnaboltunum yrði ekki smánarlega stórt.  Það gneistaði úr augntóftum þeirra þegar við spýttumst framúr með gáfurnar og minnið eitt að vopni.  Þær höfðu í frammi allskyns klækjabrögð til að reyna að hala inn stigum en við vorum tregir á hjálp- og eftirlátssemi.  Einni hvítvín og mörgum spurningum síðar gekk fólk ýmist til náða eða útúr húsi og eftir sat ég einn með farandbikarinn eftirsótta.

28.apríl

6.30, meira hvað ég vakna alltaf snemma hér eystra, ég sem fer aldrei framúr fyrr en 7.15 ef ég fæ einhverju ráðið þegar ég er heima við, það er ekki það að ég gangi snemma til náða, ég er enginn Kveldúlfur.

Í morgun var allri leikfimi og líkamstjónstilraunum sleppt sökum annarra anna eða annanna hjá annarri göngustjörnunni sem hélt að hún þyrfti að fara að taka á móti annarra manna börnum.  Þá lá næst við að skrölta á tveimur jafnljótum niður að kæja og þaðan á haf út.  Ég get ekki slitið mig frá pípara vinnunni og hún tekur drjúgan tíma enda kann ég ekkert á pípulagnaefnin hér, plastfittingsinn um borð er ýmist í cm eða tommum og mér tekst nú með herkjum að gera einhver plön um frágang en hann hrynur óðfluga þegar ég kem úr sjoppunni því ekkert passar saman þegar um borð er komið, þá hef ég bara sest niður eða hniprað mig saman í kassanum og hugsað uppá nýtt og framkvæmt eftir því og útkoman er ekki algalin.  Semsé, pípað, rafmagnast pínu, teiknað og ýmislegt annað gert í dag.

Var boðið í klúbbinn í hádeginu og ég fór þangað á einum heilum skó en öðrum sködduðum, hundurinn, hún Ronja, komst nefnilega í annan sandalann minn (gleymdi að segja minni tilvonandi frá þessu) og hakkaði í sundur franska rennilásinn þannig að nú er skórinn ekki svipur hjá sjón.  Það stendur nú til bóta, því ég er víst á leið í skóleiðangur til Hong Kongborgar á föstudagskvöld held ég í boði hundaeigandanna.  En, já, ég var á leið í klúbbinn en gleymdi mér ögn í skóskrifum.  Snæddi panne og (eitthvað annað ítalskt orð) rétt sem smakkaðist afar vel og fékk Cappucino á eftir, ljúft það og þakkarvert.  Enn vantaði mig sitthvað úr verslunum og fékk því far til Sai Kung og keypti þar kransa í dósabori, þeir eru nú ekki dýrir hér, stór kostar 720 kall eða svo.  Á leiðinni útúr Lee Kee Company, en svo heitir þessi bátahlutabúlla og altmuligtsjoppa, rak ég hausinn innum dyrnar á rakarstofu sem var hinum megin við sundið og langaði þessi ósköp til að láta raka mig á alvöru máta.  Pínulítill sextugur+ Kínverji ýtti mér ofan í stól og hóf hrókasamræður við mig á kínversku.  Ég vona að hann hafi ekki sagt neitt merkilegt því það hefði nú verið leiðinlegt að missa af því.  Mér tókst að koma honum í skilning um að ég vildi rakstur á höfði, eftir að hafa gefist uppá (í bili) að útskýra að ég vildi láta raka mig í framan.  Rakarameistarinn óð í gegnum hárið á mér þannig að nú standa bara eftir mínir hefðbundnu 3mm, að svo búnu reyndi ég að koma honum í skilning um að ég vildi rakstur og hann fattaði það nú loksins og hóf undirbúning, heitt handklæði, sápa o.s.frv. flæddu um andlitið á mér, svo hófst raksturinn....... Ég hef alltaf staðið í þeirri meiningu að þetta væri ógnargóð og notaleg stund að láta raka sig svona en það var nú öðru nær, það var engu líkara en stubburinn væri með ryðgaða breddu og alveg bitlausa því þetta reif nú meira í en mér fannst þægilegt, en þetta hafðist á endanum.  Þá tók við tilraun númer tvö að fá hann til að gera skegginum sem ég bar í kringum munninn viðlíka skil og hinum andlitshárunum en það var nú ekki við það komandi, hann baðaði út flestum öngum og hristi hausinn svo að lýjurnar þeyttust í allar áttir með endalausum nið, jafnvel Mývetningar sáttir míga hlið við hlið.....æ gleymdi mér aftur.  Af skyldi skeggið ekki, en ég fékk hann þó til að þynna það ögn svo að sólin ætti nú færi á að skína á höku og efri vör líka mér til fegurðarauka í framtíð náinni.  Semsagt, skegglaus varð ég ekki þó hugur stæði til þess, en ég losnaði við 800 krónur þarna hjá kallinum sem rétti upp 5 putta til merkis um hvað þetta kostaði.

Meiri bátasmíði og lagfæringar og heimleiðisrölt (þið afsakið öll nýyrðin mín), í matinn fékk ég spaghetti og einhverja blöndu sem ég kann engin skil á en hún bragðaðist vel og það er nú fyrir mestu.  Af einhverri rælni drakk ég Carlsberg með matnum en ekki vatn eins og ég ÆTLAÐI nú að gera (not)!  Hlustaði á fréttir á netinu, spjallaði við frúna tilvonandi á skype, ritaði enn eina færsluna í ferðabókina, teygði úr mér, klóraði mér í bitsár (flugur) og dottaði eins og þrastarmóðir með höfuð undir væng.  Góða nótt kæri lesandi, meira síðar.