Dagar í júní, allt að 18.

Ég fer að halda að hiti sé landlægur hér í Kína, allavega á þeim slóðum sem ég er á núna.  Sama hvort það er sól eða rigning aldrei skal hitinn láta undan, það er svo sem í fínu lagi ef maður svitnaði ekki þessi ósköp undan þessu öllu.  Dagarnir eru svosem hver öðrum líkur eins og áður hefur verið greint frá og kvöldin eru stundum duldið löng eftir að erli dagsins og flökti lýkur en þá er bara að gíra sig inná það að vera ekki að velta sér uppúr því.  Það er semsé barasta fínt að vera hérna og maturinn í góðu lagi þó sumum finnist hann nú ekki beysinn.

Emar hefur nú eitthvað skotist inní tilveru mína annað veifið og ég reynt að sinna því eins og kostur er og þörf er á, ekkert umfram það þó.

Eitt hef ég nú nánast látið ógert og það er að senda persónuleg skeyti til vina og vandamanna og ég vona að mér fyrirgefist það þar sem ég er í raun í góðu sambandi við þá í gegnum bloggið eða þeir við mig öllu heldur!?  Ég vona að þið hafið öll gaman af því að frétta af mér héðan og takið skrifum mínum sem staðgengli hringinga og/eða emaila í tíma og ótíma.  Það er allavega nokkuð ljóst að ég fer ekki að hringja heim á meðan það kostar tæpar 500 krónur á mínútu!!!

Steindór er kominn í slipp, ekki þó til að láta gera við sig heldur frekar til að leggja sín lóð á vogarskálarnar svo að tæknihlutinn í dallinum komist á rekspöl og það er ekki laust við það að sjá megi breytingu eftir að hann birtist.

Höfuð, herðar, hné og tær er texti úr gömlum, en sívinsælum, slagara ofan af Fróni og mér dettur hann annað veifið í hug og þá ekki vegna þess að kínverska tónlistin sé svona leiðinleg (sem hún reyndar er) heldur vegna þess að við erum í sífellu að reka höfuðin inní nuddstofur þar sem boðið er uppá að nudda herðar, hné og tær; þar með kemur „höfuð, herðar, hné og tær“.  Það er víst inni í samningnum hjá Gumma rafvirkja að hann fái fótanudd tvisvar í viku (jafnoft og tvítugi töffarinn fór í ljós forðum ef ég man rétt, kannski fór hann þrisvar, þ.e. töffarinn).  Það var alveg óborganlegt þegar Gummi (68) lenti í liðkunarnuddi ef svo mætti kalla, því að hann var lagður saman, daman tók um ökklana á honum þar sem hann sat í Lazyboy stólnum, dreif lappirnar uppað enni og gamli leit út eins og lokaður vasahnífur og stundi og rumdi eins og Jakuxi í snjóstormi því hann hafði örugglega aldrei komist í hann krappari varðandi liðleikapróf en einmitt þarna....en hann lifði þetta nú af og fékk sér brjóstbirtu til öryggis á eftir.

Garðar er farinn til Evrópu í útskriftar- og söngferðalag og á meðan stýri ég hinum símalandi Kínverjum til góðra verka, eða til verka allavega og hef þá í huga að betra sé illt að gera en ekkert.  Þetta gengur þó merkilega vel og öngvir hafa árekstrar alvarlegir orðið enn sem komið, hvað sem verða vill síðar.

Í kvöld (sem væri þá 18.júní) fórum við strákarnir á veitingastað niður á strönd og átum þar einhverskonar rækjur, skelfisk og fisk, drukkum nokkrar fingurbjargir af bjór og spjölluðum saman og höfðum gaman af.  Það er jú föstudagskvöld og um að gera að gera sér glaðan dag og sleppa mötuneytismatnum um stund enda hefur Steini ekkert sérstakt dálæti af þeim kræsingum.